Τελικά ήταν ντέρμπι το ματς στο ΟΑΚΑ;

Προσπαθώ από χθες να βγάλω συμπέρασμα αν το χθεσινό ματς ήταν ντέρμπι , η αν η ποιότητα του φετινού Παναθηναϊκού σε συνδυασμό με την κατάσταση που βρίσκεται ο Ολυμπιακός αλλά και τις δομικές ανορθογραφίες του κόκκινου ρόστερ , είχαν κάνει το ματς να γύρει ξεκάθαρα προς την πράσινη πλευρά πριν από το τζάμπολ. Αν βάλουμε στην εξίσωση δε πως ο Ολυμπιακός έπρεπε να πάρει και διαφορά 13 πόντων για να επιτύχει τον πραγματικό της στόχο (πλεονέκτημα έδρας) και όχι απλά μια νίκη γοήτρου η αποστολή του Ολυμπιακού ήταν ξεκάθαρα μια αγωνιστική υπέρβαση στα δικά μου μάτια.

Η πορεία του χθεσινού ματς , το γεγονός δηλαδή ότι ο Παναθηναϊκός προσπέρασε τον Ολυμπιακό μετά το αρχικό 3-0 και έπειτα δεν κοίταξε ποτέ πίσω καθώς ο Ολυμπιακός δεν προσπέρασε ποτέ τους πράσινους (ούτε ισοφάρισε καν) αντίθετα η ομάδα του Εργκίν Αταμάν είχε παγειωμένη διαφορα 6-7 πόντων την οποία με ξεσπάσματα έφερε τρεις φορές στο +14 μοιάζει να επαληθεύει την αρχική μου σκέψη. Ο Παναθηναϊκός αγωνιστικά εμφάνισε διαφορετικά πρόσωπα ακόμα και κατά τη διάρκεια των ίδιων δεκαλέπτων ,καθώς οι μεταπτώσεις στην απόδοση του ήταν μεγάλες . Χαρακτηριστικό ότι έχει χτίσει και στα τέσσερα δεκάλεπτα διψήφιες διάφορες και τις έχει απολέσει λόγω κακών επιλογών . Αυτό το έχει εμφανίσει αρκετές φορές στην Ευρωλίγκα και το έχει πληρώσει στη Βιτόρια.

Βλέποντας τα ρόστερ των δυο ομάδων προσπαθούσα να καταλάβω πως ο Ναν δεν θα βάλει εχθές τουλάχιστον 15 πόντους η δεν θα δημιουργήσει τις ανισορροπίες για άλλους τόσους. Ο Αμερικανός έχει βρει την φόρμουλα σιγά σιγά να πετυχαίνει 15·20 πόντους χωρίς να γίνεται επιζήμιος για την ομάδα και αυτό είναι μεγάλο κεκτημένο του Αταμάν. Ο Μπραζντέικις στην φάση που κάνει κίνηση να τον χτυπήσει, λίγα δεύτερα αφού ο Αμερικανός έχει πάρει παραμάζωμα τους παίχτες του Μπαρτζώκα, είναι ο πρώτος παίχτης που στην Ευρωπαϊκή περιπέτεια του γκαρντ του Παναθηναϊκού τον τσιγκλάει ώστε να βγάλει λίγο περισσότερο μπασκετικό εγωισμό . Χαρακτηριστικό δε ένα στιγμιότυπο λίγο μετά που ενώ βγαίνει στο τρανζίσιον ο Αμερικανός , πρώτα περιμένει κ με τον Παπανικολάου μπροστά του και τον Κάναν δίπλα του πετυχαίνει ένα τρίποντο δείχνοντας ότι δεν βλέπει κανέναν όταν βάλει μπρος το τούρμπο. Μιλώντας για τον Κάναν αν ρίξει κανείς μια ματιά στους αριθμούς του θα καταλάβει τι έκανε στο χθεσινό παιχνίδι το «εταίρος εγώ» του Ναν σε μία σύγκριση που δείχνει το μέγεθος της διαφοράς.

Κατά τα λοιπά όλες οι υπόλοιπες σταθερές του Παναθηναϊκού την φετινή χρονιά, Γκραντ, Μήτογλου, Γκριγκόνις, Λεσόρτ, ακόμα και ο Χουάντσο στο αμυντικό κομμάτι, ήταν εκεί και πρόσφεραν σε γενικές γραμμές αυτά που προσφέρουν καθόλη τη διάρκεια της σεζόν. Δεν πρόκειται να σταθώ στις απουσίες καθώς υπήρχαν και από τις δύο μεριές, άλλες πιο σημαντικές, άλλες πιο δευτερεύουσες. Γενικά σε ένα παιχνίδι οι απουσίες μπορεί να παίζουν το ρόλο τους, αλλά μετά το τέλος του παιχνιδιού και αφού έχουμε δει την εξέλιξη ενός αγώνα δεν έχουν καμία αξία αναφοράς γιατί πολλές φορές μέσα από τις απουσίες δημιουργούνται καταστάσεις που τροποποιούν τα δεδομένα και μπορεί να σε φέρουν πιο κοντά η πιο μακριά στην νίκη. Δεν ξέρουμε για παράδειγμα αν υπήρχε Φαλ ή Μιλουτίνοφ αν ο Ολυμπιακός θα ήτανε σε θέση να μειώσει το σκορ στο τέλος με αυτό το ανορθόδοξο σχήμα ή αν στον αντίποδα υπήρχε μόνο ο Σλούκας από τις απουσίες του Παναθηναϊκού οι πράσινοι θα είχαν διαχειριστεί καλύτερα τις τελευταίες επιθέσεις και το ρυθμό του αγώνα.

Εν κατακλείδι δεν νομίζω ότι το χθεσινό ματς προσέφερε κάποια φοβερά συμπεράσματα στις δυο ομάδες, αντίθετα επιβάρυνε ακόμη περισσότερο το ήδη επιβαρυμένο τους πρόγραμμα και πρόσθεσε τραυματίες στις δυο πλευρές. Επίσης αν θεωρήσουμε πως ο Παναθηναϊκός ήταν σε ένα γενικά μέτριο βράδυ μπασκετικά και πέτυχε 85 πόντους (11 ασίστ για 11 λάθη και μόλις 23,8% σε σουτ τριών πόντων)θα πρέπει να δούμε στις μέτριες βραδιές του ο Ολυμπιακός πως θα προσεγγίζει το παιχνίδι από πλευράς σκορ και σε τι νούμερα θα μπορέσει να φτάσει.

Κλείνοντας δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στις δηλώσεις του κυρίου Μπαρτζώκα και στην αντιπαράθεση του σε ερώτηση στην συνέντευξη τύπου . Είναι προφανές ότι ο κύριος Μπαρτζώκας είναι ένας εξαιρετικός προπονητής όπως όμως είναι προφανές και ότι όταν βρίσκεται σε πίεση τα χάνει . Οι διοικήσεις και τα προπονητικά τιμ μαζί με τους παίκτες πρέπει να καθοδηγούν τον κόσμο σε ήρεμες καταστάσεις και όχι να οξύνουν τα πνεύματα . Η κίνηση του να έρθει σε αντιπαράθεση με συνάδελφο για την διαιτησία , η μάλλον με την πρόφαση της διαιτησίας είναι λάθος 100-0. Θα μπορούσε απλά να απαντήσει κ να πάει παρακάτω. Είναι προφανές πως οι δηλώσεις τύπου «θα είμαστε ανταγωνιστικοί» σε συνδυασμό με το ξέσπασμα του δείχνουν πως έχει αντιληφθεί την ποιοτική ανωτερότητα του αντιπάλου του την φετινή χρόνια που μάλλον γνωρίζει πως δύσκολα μπορεί να την υπερνικήσει . Αν προσθέσουμε δε πως η μπασκετική αυτή ανωτερότητα έχει επέλθει με την «συγκατάθεση» του προπονητή του Ολυμπιακού με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τις απώλειες του κόκκινου ρόστερ το καλοκαίρι καταλαβαίνουμε σε ποσό δυσχερή θέση θα βρίσκεται σε τυχόν αποτυχία.

Υγ. Μπράβο στον κόσμο του Παναθηναϊκού για το χειροκρότημα κατά την έξοδο του Μιλουτίνοφ. (Φυσικά δεν θα έπρεπε να λέμε μπράβο στα αυτονόητα )

Υγ2. Λαβωμένος στην Σερβία (και όχι μόνο ) ο Παναθηναϊκός από την απώλεια του Κώστα Σλουκα.

Υγ3. Ο Ναν αν δεν αλλάξει κάτι στο ρόστερ του Ολυμπιακού θα βάζει χαλαρά 15 πόντους σε κάθε ντέρμπι αν θέλει .

Υγ4. Μπράβο στον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη που όταν χρειάστηκε στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εκεί παίζοντας άμυνα υψηλού επιπέδου.

Υγ5. Το κακό μπάσκετ του τελευταίου πενταλέπτου πρέπει να προβληματίσει το τιμ του Παναθηναϊκού .

Υγ6. Περαστικά στον Νικόλα Μιλιουτίνοφ.