Η αδικία της ίδιας τους της προσπάθειας και η προσβολή προς τον κόσμο που στηρίζει

Ο Παναθηναϊκός επικράτησε πολύ άνετα του Άρη και επέστρεψε στις νίκες μετά τις δυο απαράδεκτες εμφανίσεις και γκέλες με την Λαμία και την Κηφισιά.

Το ερώτημα που μου ταλανίζει το μυαλό και πολλών άλλων είναι για ποιον λόγο οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν αντιμετώπισαν με την ίδια θέληση, το ίδιο πάθος και την ίδια συγκέντρωση τα δύο προηγούμενα παιχνίδια όπως αυτό με τον Άρη. Όσο ψύχραιμα και να το σκεφτείς δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το πως εμφανίστηκαν οι ίδιοι οι παίκτες οι οποίοι όπου βρεθούν και όπου σταθούν λένε πόσο πολύ θέλουν το πρωτάθλημα.

Η αλήθεια είναι ότι με αυτό που έδειξαν στον αγωνιστικό χώρο ήταν σαν να έχουν χορτάσει από τίτλους και είπαν να το παίξουν και λίγο αδιάφορα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία όταν γνωρίζεις ότι σαν Παναθηναϊκός έχεις τους πάντες απέναντί σου, όταν οι άλλοι χρησιμοποιούν πυρηνικά και εσύ βοτσαλάκια. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να πετάς έτσι αλόγιστα 4 βαθμούς στην έδρα σου με ομάδες που κερδίζεις και χωρίς προπονητή. Όταν έχεις διαιτησία, θυγατρικές, παραρτήματα απέναντί σου δεν έχεις δικαίωμα να πετάξεις ούτε ένα εύκολο πόντο. Βασικά δεν δικαιούσαι να πετάξεις γιατί το πρωτάθλημα θα κάνει φτερά.

Δυστυχώς ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ομάδα από το BIG-4 που για να κερδίσει πρέπει να δίνει το 101% σε κάθε ματς ανεξαρτήτου αντιπάλου, ενώ οι αντίπαλοί του έχουν μπροστά τους φιλικά, οικογενειακά διπλά, αυτογκόλ βοηθείας και πάει λέγοντας. Όλοι οι υπόλοιποι λοιπόν ακόμα και στην κακή τους μέρα θα κερδίσουν εσύ όμως όχι!

Στο χθεσινό παιχνίδι ήταν το πρώτο από το καλοκαίρι που δεν πήγα στην Λεωφόρο και δεν πήγα όχι γιατί δεν ήθελα να στηρίξω. Δεν πήγα γιατί έχοντας υποστηρίξει μέχρι τελευταίας ρανίδος την προσπάθεια για κατάκτηση του πρωταθλήματος, ένιωσα προδωμένος από την εμφάνιση των παικτών στα παιχνίδια με Λαμία και Κηφισιά. Όταν έχεις γίνει ανάχωμα κόντρα σε αντιπάλους εντός και εκτός των τειχών και βλέπεις αυτή την εικόνα τότε αδειάζεις και χρειάζεσαι ένα διάλλειμα μέχρι να δεις ότι τα μάτια αυτών που στηρίζεις γυαλίζουν ξανά.

Κάποιοι λένε ότι το πρωτάθλημα χάθηκε, εγώ λέω ότι έβαλες τον εαυτό σου σε πολύ δύσκολη θέση αλλά οι 3 βαθμοί απόσταση δεν είναι τίποτα στα πλει οφ και έχουμε και το περσινό παράδειγμα όπου την δεύτερη αγωνιστική των πλει οφ ήμασταν στο +4 από τον δεύτερο και όμως καταφέραμε να χάσουμε το πρωτάθλημα. Αν οι παίκτες θυμηθούν τον στόχο τους και παίξουν με την απαιτούμενη σοβαρότητα τότε όλα γυρνάνε. Η διαδικασία των πλει οφ είναι μιας ανάσας και παρότι κάποιες ομάδες θα έχουν εκ νέου φιλικά, εμείς πρέπει να τα δώσουμε όλα σε κάθε λεπτό και σε κάθε παιχνίδι! Πριν τα πλει οφ όμως υπάρχει το τελευταίο παιχνίδι με τον ΟΦΗ που η νίκη είναι μονόδρομος ενώ σε κάποιο άλλο παιχνίδι υπάρχει ήδη συμφωνία και για Έλληνα διαιτητή…

Υ.Γ Κανείς μα κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει τι συνέβη στις 28/02/23 στα Τέμπη! Οι 57 αθώες ψυχές απαιτούν δικαιοσύνη και αυτή πρέπει να αποδοθεί χωρίς συγκαλύψεις! Για μια φορά σε αυτή τη χώρα ας μην εφαρμοστεί η τεχνική του ξεπλύματος…