Δημήτρης-Παύλος Jr το παρόν και το μέλλον ή αλλιώς ότι πιο Παναθηναϊκό έχουμε!

Βλέποντας τις φωτογραφίες από τη χθεσινή κοπή της πίτας του Παναθηναϊκού, μπορεί να αντιληφθεί κάποιος το αίσθημα της οικογένειας και της αγάπης ακόμα και αν δεν ήταν ποτέ σε αυτή την αίθουσα. Κοιτάζοντας δε πιο συγκεκριμένα τη φωτογραφία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου με τον γιό του Παύλο να κόβουν την καταπράσινη πίτα, ομολογώ ότι συγκινήθηκα.

Συγκινήθηκα γιατί σε αυτή τη φωτογραφία είδα τα χρόνια που μεγάλωσα με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, είδα αυτό που ζούμε τώρα και τα αμέσως επόμενα χρόνια αλλά είδα και το μέλλον. Ακόμα και τώρα σκέφτομαι τι έχει προσφέρει ο Παύλος και ο Θανάσης και δακρύζω. Και δεν αναφέρομαι στο ότι έκαναν ένα γίγαντα Παναθηναϊκό με αμέτρητους τίτλους να τον σέβονται και να τον φοβούνται συνάμα όλοι. Αναφέρομαι στο ότι με τις αξίες που μας μετέδωσαν και το κλίμα οικογένειας που υπήρχε εγώ προσωπικά έγινα καλύτερος άνθρωπος και έμαθα να σέβομαι και να εκτιμώ ανθρώπους που δίνουν και την ψυχή τους για να πετύχει αυτό που αγαπάνε. Τέτοιους ανθρώπους να τους αγαπάτε ακόμα περισσότερο για αυτό και θα μείνουν για πάντα στο πάνθεον της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Αυτοί οι δύο γίγαντες ήθελαν να καταστήσουν τον Παναθηναϊκό κορυφαίο και δεν σταμάτησαν όσα εμπόδια και αν τους έβαλαν πρώτα το 1979 που δεν τους άφησαν να πάρουν την ΠΑΕ και στη συνέχεια με το κατεστημένο Ιωαννίδη που υπήρχε όταν ανέλαβαν το μπασκετικό τμήμα.

Τη σκυτάλη τώρα έχει πάρει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που προσπαθεί να εξελίξει το δημιούργημα που υπήρχε και να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρει. Και θα τα καταφέρει γιατί συνδιάζει και αυτός δύο βασικά συστατικά επιτυχίας, την αγάπη για το Σύλλογο και το πάθος να φτάσει στον στόχο του. Αν σε αυτά προσθέσουμε ότι είναι και ένας εξαιρετικός επιχειρηματίας τότε το γλυκό δένει και μπορούμε όλοι μας να κοιμόμαστε ήσυχοι. Ναι ήδη με τον Δημήτρη έχουμε πανηγυρίσει αρκετά πρωταθλήματα και κύπελλα, ναι έχει κάνει και εκείνος τα λάθη του (ποιος άλλωστε δεν κάνει), ναι θα μπορούσαμε να έχουμε πάει και 2 φάιναλ φορ αν δεν μας στήνανε αλλά ας δούμε την μεγάλη εικόνα. Ο Δημήτρης ήταν και είναι πάντα εδώ θεματοφύλακας του Συλλόγου και συνεχίζει να εφαρμόζει το απόλυτα επιτυχημένο μοντέλο Διοίκηση-ομάδα-κόσμος μια οικογένεια!

Δείτε τι έχει συμβεί μέσα σε λίγους μόνο μήνες επειδή ο ίδιος πάτησε το πράσινο κουμπί της εκτόξευσης. Ομάδα που αρχίζει να θυμίζει σε ποιότητα παλιές καλές εποχές, ένα ΟΑΚΑ που σε λίγο δεν θα θυμίζει σε τίποτα το γήπεδο που ξέραμε και ένας κόσμος να έχει αγκαλιάσει και προπάντων να σέβεται αυτή την προσπάθεια που γίνεται εντός και εκτός του παρκέ. Και όπως είπε και ο ίδιος χθες ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα ούτε στο αγωνιστικό ούτε στο εξωαγωνιστικό κομμάτι θα συμπληρώσω εγώ καθώς το ταξίδι είναι μόλις στην αρχή του.

Ο προδομένος και γεμάτος ψεύτικες υποσχέσεις κόσμος του Παναθηναϊκού που έχει υπομείνει μαύρες μέρες στα τμήματα του Συλλόγου αλλά ήταν εκεί για να τα πιάσει από το χέρι και να τα κρατήσει, έχει ανάγκη από παναθηναϊκές διοικήσεις, έχει ανάγκη από την οικογένεια Γιαννακόπουλου καθώς δεν νοείται Παναθηναϊκός χωρίς εκείνη. Έχοντας πια περάσει από χίλια κύματα… κοροϊδίας τόσα χρόνια είμαι σε θέση πια να διακρίνω ποιος θέλω να ορίζει τις τύχες του συλλόγου και μακάρι να μπορούσε ο Δημήτρης να αναλάβει και το πολύπαθο ποδοσφαιρικό τμήμα αλλά και τον Ερασιτέχνη τον οποίο ο ίδιος έβαλε πάλι στο σωστό δρόμο.

Έχω ανάγκη από έναν άνθρωπο που θα με κοιτάει και θα μου λέει την αλήθεια και ότι αυτό που θα μου λέει θα γνωρίζω πως είναι για το καλό του Παναθηναϊκού. Έχω ανάγκη από έναν άνθρωπο που γνωρίζω ότι θα κάνει τα πάντα για να προστατεύει τον Παναθηναϊκό και δεν θα τον αφήνει έρμαιο στις διαιτητικές σφαγές. Έχω ανάγκη έναν άνθρωπο που αν χρειαστεί θα κάνει και το κάτι παραπάνω οικονομικά για να τελειοποιήσει το δημιούργημά του και να ικανοποιήσει τα θέλω του προπονητή. Έχω ανάγκη έναν άνθρωπο που θα μου δώσει όραμα και ελπίδα για το μέλλον και αυτό θα το κάνει χτίζοντας στέρεες βάσεις στο παρόν.

Το σημαντικότερο μέσα από όλα αυτά είναι ότι ο μικρός Παύλος είναι παρών σε όλη αυτή τη διαδικασία και ετοιμάζεται για όταν έρθει η δική του σειρά. Είναι πολύ όμορφο και συνάμα ανακουφιστικό να ξέρεις ότι πάντα η οικογένεια Γιαννακόπουλου θα βρίσκεται εκεί για τον Σύλλογο και τον κόσμο του! Όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες και θα έρθουν αργά ή γρήγορα.